Paa

Paa. Sinasabi na ang paa ang isa sa mga pinakamaruming bahago ng katawan. Kasi naman, samu't-saring dumi and nakakasalamuha nito kapay tayo ay naglalakad o kahit pa nga kapag nakatayo. Kaya nga siguro naimbento ang tsinelas, sapatos, medyas, foot powder, pedicure, cuticle remover, nail cutter, nipper at kung anu-ano pa para mapanatiling malinis ang ating mga paa. Minsan nga sa paliligo ang paa ang madalas nakakalimutang linisin. Sa bagay, naaagusan naman siya ng sabon at tubig kapag naliligo. Pero sa paa rin nakikita ang iba't ibang uri ng mga bagay na nakakadiri: patay na kuko, kalyo, paltos, alipunga, at siyempre ang amoy ng paa. Siguro nga kaya sinasabi na kung gusto mo malaman kung paano inaalagaan ng babae ang kanyang sarili ay tignan mo ang kanyang paa dahil ito na malamang ang pinakamahirap alagaan na bahagi ng katawan ng tao. Kaya uso ang pedicure, foot spa, nail spa, at kung anu-ano pang mga lugar kung saan inaalagaan ang ating mga paa.

Paa. Ito rin siguro ang isa sa mga pinakamahalagang bahagi ng katawan ng tao. Kung walang paa, hindi tayo makakalakad at makakapunta sa ibang lugar. Siguro nga kaya ganito ang hugis ng paa: pahaba, may makapal, may manipis, depende sa uri at hugis ng katawan upang makagalaw ng mabuti. Para sa akin, mahalaga ang paa lalo na para sa aking mga libangan at gawain. Sa basketball, mapilayan na ako sa kamay, huwag lang sa paa kasi apektado ang lahat ng gawain ko kapag napilayan ito: mahirap lumakad, magdrive, pumunta sa ibang lugar, magbuhat, at iba pa. At least sa kamay o braso may isa pa, ngunit mahirap maglakad ng isa lamang ang paa kahit may saklay o wheelchair ka pa.

Marami pang ibang gamit ang paa. Kailangan ng paa sa karamihan ng sports o palakasan. Pagdating sa takbuhan, kailangan mo ng paa. Sa basketball, soccer, swimming, badminton, halos lahat ng sports, kahit sa chess kasi kailangan mong tumayo matapos ang laro, mahalaga ang paa. Puwedeng gamitin ang paa upang depensahan ang sarili, kaya nga may karate, taekwondo, muay thai, mixed martial arts, at iba pa. Ngunit maaari ring gamitin ng paa sa mga bagay na hindi nararapat. Masakit matapakan o masipa. Maaaring gamitin ang paa upang pumunta sa mga lugar na hindi dapat pinupuntahan. Maaari nating tapakan ang mga karapatan, pangarap, at buhay ng ibang tao.

Paa. sa paghugas ni Kristo ng paa ng kanyang mga alagad, hindi natin maiwasang itanong: ano nga ba ang meron sa paa? Bakit sa dinami-rami ng pwedeng hugasan ni Hesus, bakit paa pa? Ano ang kahulugan ng paghugas ni Hesus ng paa ng kanyang mga alagad? Ano ang maaari nating matutunan sa ginawang ito ni Hesus?

Holy Week Apostolate 2012 @ St. Joseph Parish, Tambo

i was assigned at st. joseph parish in tambo, paranaque for my holy week apostolate this year. with the formation modules of san jose seminary (i.e. spiritual direction/retreat giving modules and social action apostolate in legazpi) taking up most of my time for pards' parish-based summer apostolate (aka BANAT), i'm still quite fortunate to have a parish assignment for the holy week... at least the entire easter triduum.

this marked the first time i was assigned in an urban parish setting, as i have been in village parishes for the past few years. and luckily, i was assigned to the same pastor i also worked with last summer for the holy week: fr. jeff manlapig!

here are some pictures from the following celebrations:

chrism mass, diocese of paranaque

holy thursday mass of the lord's supper

kalbaryo 2012 (aka senakulo sa tambo)

good friday celebration of the lord's passion, veneration of the cross, and procession

easter vigil

thanks a lot to the st. joseph parish community, headed by fr. jeff manlapig, for a solemn and moving holy week!

special thanks to ate cindy and kuya ronnie for the pictures! galing ng mga kuha!

Liwanag sa Dilim (Isang pagninilay sa Pagtatanod sa Muling Pagkabuhay ng Panginoon)

Isang bahagi ng homiliya na ibinigay noong Pagtatanod sa Muling Pagkabuhay ng Panginoon sa Saint Joseph Parish, Tambo

Liwanag. Kailangan natin ng liwanag sa buhay natin. Ang liwanag ng sikat ng araw ang siyang gumagabay sa ating mga araw at siya ring nagbibigay ng init at ilaw. Pagsapit ng gabi, kailangan din natin ng liwanag upang makita ang paligid ng kadiliman. Maraming nayayamot kapag brownout hindi lamang dahil walang kuryente kundi mahirap mamuhay ng walang liwanag. Kaya nga kapag brownout, ang una nating hinahanap ay kandila na sisindihan, o di naman kaya ay emergency light, o generator para sa may mga kaya. Bukod pa rito, mas madaling makahanap ng mga bagay na nawawala kapag maliwanag. Ika nga ng palatastas ng Meralco, "may liwanag ang buhay." Bukod sa ilaw at init na dala ng liwanag, ito rin ay nagbibigay ng kapanatagan at kapayapaan. Kapag malabo, kailangang liwanagin upang maging klaro. Kaya tinatanong ng guro, "Maliwanag ba?" upang malaman kung naiintindihan at mauunawaan ang paksa na tinatalakay sa klase.

Sinasabi nga na ang gabing ito ay iba o higit pa sa ibang mga gabi, hindi lamang dahil ang ating pagdiriwang ay maituturing na isa sa mga pinakamahabang "misa" ng taon, kundi dahil inaalala natin ang liwanag na pumaram sa dilim. Sa simula ng misa, nababalot ng kadiliman ang buong simbahan. Nagkaroon ng liwanag nang sinindihan ang apoy, na siyang pinanindi ng kandilang paskal, na siyang pinanindi ng ating mga kandila nang nakapasok tayo sa loob ng simbahan. Habang ipinapahayag ang mga pagbasa, nababalot ang simbahan ng kadiliman, at nang kinanta natin ang "Papuri," doon pa lang sinindihan ang mga ilaw sa loob ng simbahan. At ngayon, ang kadiliman na bumabalot sa simula ay nawala na. Dahil dumating na ang liwanag sa dilim, ang liwanag na nagwawaksi sa kadiliman ng mundo, dahil si Kristo ay nabuhay at siya'y ating kaliwanagan!

Ang buhay natin ay nababalot din ng kadiliman. Minsan, natatakot tayong harapin ang kadiliman dahil hindi natin alam kung nasaan tayo at ano ang ating patutunguhan. Ngunit, may liwanag sa dulo na siyang gagabay sa atin at kahit paano ay bibigyan tayo ng gabay patungo dito. Marami tayong karanasan ng kadiliman, ng kawalan ng liwanag, ng walang kasiguraduhan. Subalit, may liwanag na laging gumagabay at nagbibigay ng kapanatagan sa ating paglalakbay.

Nakikita natin ang tema ng liwanag at kadiliman sa ating mga pagbasa. Ang kadiliman ng kaos ay winaksi ng liwanag na siyang unang nilikha ng Diyos at siyang nagbigay ng kaayusan sa mundong ating ginagalawan. Sa sakripisyo ni Abraham sa kanyang anak na si Isaac, binigyan siya ng kaliwanagan ng pananampalataya ng Diyos na sumunod sa kanya dahil alam niya at naniniwala siyang hindi babawiin ng Diyos ang biyayang ibinigay niya sa kaniya. Sa karanasan ng mga Israelita palabas ng Ehipto, ang kadiliman ng dagat ay binigyang liwanag nang pinatawid sila ng Diyos sa pamamagitan ni Moises na kanyang sinugo upang dalhin sila sa lupang pangako. Sa mga pagbasa tungkol sa mga propeta, patuloy na nagbibigay ng liwanag ang Diyos sa ating puso na nababalutan ng kawalan ng pag-asa at dilim ng kaguluhan upang itaguyod ang kanyang pangako at tipanan sa ating lahat.

Liwanag sa dilim. Sinasabi na ang kadiliman ay isang kamalasan. Ngunit sa liwanag ni Kristo, tayo ay nagkakaroon ng malay na hindi kadiliman ang huling salita ng ating kasaysayan. At sa ating pagkamalay ng liwanag na nasa ating puso, handa na nating ialay ang liwanag na ito sa iba, lalo na sa mga nababalot pa ng kadiliman. Sa bisa ng ating binyag, tayo ay tinatawag na maging liwanag sa dilim na bumabalot sa mundo, na bitbitin ang biyayang ito at ipamahagi sa mga hindi pa namumuhay sa liwanag ng Diyos, na maging saksi sa buhay ni Kristo na siyang pinadala ng Ama upang bigyang liwanag, kapayapaan, at kapanatagan ang ating buhay. Ang liwanag na ito sa ating buhay ay mag-liyab sa ating mga puso na ialay sa Diyos ang ating buhay sa paglilingkod sa iba - sa ating pamilya, sa ating tahanan, sa ating pamayanan, sa ating parokya, at sa ating mundong ginagalawan.



Si Kristo ay muling nabuhay, siya'y ating kaliwanagan!
Happy Easter sa ating lahat!

It's not over

from the description in igniter media's youtube channel:
We've all been there—caught in a moment, a struggle, a relationship that seemed utterly hopeless. However, these four stories remind us that nothing is beyond God's repair. With God, nothing is over even when it seems like it's over.

Happy Easter!

Good Friday

why do we call the day when jesus died as "good friday"?
here's my simple answer:
because god had other plans,
because true love is costly and not cheap,
and because sunday is coming.

Superman (It's not easy)

last year during holy thursday, the parish priest of my apostolate area showed this creative rendition of the song "superman" by five for fighting (yes, memories of 2001, anyone?) during his homily for the celebration of the lord's supper. i like the way the pictures rhyme well with the lyrics. but more than that, i think the message is quite clear: jesus is no superhero, but his sacrifice on the cross saved us all. have a blessed holy week!